Wiersze

„Poezja ukazuje rzeczy powszechne na całym świecie w świetle odświętnym, w blaskach olśniewającej przygody, więc poezja jest przygodą”

Czesław Miłosz

Wyprawa do lasu

Drzewa ogromne, że nie widać szczytu,

Słońce, zachodząc, różowo się pali

Na każdym drzewie, jakby na świeczniku,

A ludzie idą ścieżką, tacy mali.

Zadrzyjmy głowy, weźmy się za ręce,

Żeby nie zgubić się w trawach, jak w borze.

Noc już na kwiaty nakłada pieczęcie

I z góry spływa kolor po kolorze.

A tam nad nami uczta. Dzbany złota,

Czerwone wina w osinowej miedzi.

I wiezie dary powietrzna karoca

Dla niewidzialnych królów czy niedźwiedzi.

Kazimierz Wierzyński

Na łące

Leżę na łące.

Nikogo nie ma: ja i słońce.

Ciszą nabrzmiałą i wezbraną

Napływa myśl:

- To pachnie siano.

Wiatr ciągnie po trawach z szelestem,

A u góry

Siostry moje, białe chmury,

Wędrują na wschód.

Czy nie za wiele mi, że jestem?

To wiersze znanych poetów polskich. Niżej przedstawione są utwory, których autorami są uczniowie szkół podstawowych i gimnazjów. Warto spróbować, zaczarowany ogród poezji zaprasza ...

Deszczowy klejnot

Mała kropla deszczu

mieni się wszystkimi barwami tęczy.

Niczym ósmy cud świata

błyszczy się jak perła.

Spada z chmury

zawieszonej pośród błękitu nieba.

Tam jej dom rodzinny, jej przyjaciele ...

Wtem już blisko Ziemia.

Spada i miesza się w kałuży

z innymi kroplami.

Anna Kapuścińska, uczennica klasy VI SP z Bydgoszczy

Obcy świat

Obce serca, co szukają w zamęcie

Duszy bliskiej wśród dusz wciąż

nieznanych

Obce gwiazdy, co świecą na niebie

gwiazdy własne i ludzi kochanych

Obce słowa, tak zimne i szare

Słowa wielkie, lecz dziś bez znaczenia

Obcy ludzie, ludzie na miarę

Naszego obcego istnienia.

Ola Pokorska

Bunt

Co robić

Biurko zasypane adresami

W głowie listy

nienapisane

Co robić

Półka przekarmiona książkami

Słowa, myśli, gesty

niespełnione

Nie wiem

Nie chcę wiedzieć

Jestem dzieckiem