Nasza miejscowość LGIŃ
Lgiń jest wsią położoną nad dwoma jeziorami:
Lgińsko o powierzchni 70ha,
Lgińko o powierzchni 40ha.
Znana jest przede wszystkim jako miejscowość letniego wypoczynku. Teren wsi i okolic wchodzi w skład obszary chronionego Krajobrazu Przemęcko – Wschowskiego z kompleksem leśnym o powierzchni 41225ha, z grupą jezior rynnowych Pojezierza Sławskiego. W jego skład wchodzi Przemęcki Park Krajobrazowy. Teren ten cechuje różnorodność biotopów i ekosystemów, co stwarza dogodne warunki dla bytowania i migracji wielu gatunków roślin i zwierząt dziko żyjących, a także wykorzystania jego naturalnych walorów dla turystyki i wypoczynku.
Obecnie wieś liczy ok. 460 mieszkańców, posiada nowoczesną szkołę wraz z salą gimnastyczną. Funkcję sołtysa pełni Piotr Kusyk.
O początkach jej istnienia niewiele wiadomo, pierwsze konkretne informacje pochodzą z 1311 roku. Wtedy był to Ylegin; w 1341 nastąpiła pierwsza zmiana nazwy na Elgen; później był Elgino (1397r.); a w 1473 Lgyn. Niemcy do roku 1945 zwali tę wieś Ilgen, a od 1945 roku, po wcieleniu jej do granic Polski, przyjęła ona polską nazwę Lgiń.
Wioska powstała na prawie osadniczym. Nazwę swą zawdzięcza rodzinie Lgińskich, która w XV wieku była właścicielem wioski należącej już wówczas do znaczniejszych w okolicy. Z ich funduszy wybudowano w XV wieku kościół parafialny pod wezwaniem św. Bartłomieja. Pierwsza wzmianka o tej świątyni pochodzi z 1423 roku. W latach 1992 - 2005 proboszczem parafii rzymsko- katolickiej był ksiądz mgr Andrzej Skoczylas, dzięki któremu kościół został odnowiony (przy pomocy mieszkańców). Obecnie proboszczem jest ksiądz mgr Antoni Olichwer.
W 1564 roku wieś znalazła się w rękach rodziny Opalińskich, herbu Łodzia; a od 1565 do 1583 roku wioska należała do kasztelana przemęckiego--Andrzeja Opalińskiego. W Lginiu było wówczas 77 domów, w których mieszkało 548 osób (525 katolików i 23 ewangelików). Tak przechodziła z rąk do rąk, aż w XIX wieku zamieszkali tu Kalikst i Nimfa z Modlinowskich Kęszyccy. Po ich śmierci właścicielem tego majątku został ich syn—Stefan, który zbudował istniejący do dziś pałac. Pod koniec XIX wieku Lgiń przeszedł w ręce Chłapowskich.
Jeszcze w wieku XIX w Lginiu było więcej mieszkańców niż dzisiaj. Po
pierwszej wojnie światowej miejscowość przypadła Niemcom i wtedy polska
ludność opuściła ją, a nastąpił napływ ludności niemieckiej. Rozwój sytuacji na
froncie sprawia, że już 21 stycznia 1945 roku ludność niemiecka, która
zamieszkiwała Lgiń samowolnie opuszcza wioskę. We wsi pozostają Polacy, którzy
zostali tutaj skierowani na przymusowe roboty przez okupanta. Polaków było 21
osób oraz 6 jeńców francuskich i 7 jeńców radzieckich. W dniu 1 lutego 1945
wkraczają do wsi wojska radzieckie, zmierzają w kierunku Wschowy i Głogowa.
Lgiń zostaje wyzwolony. Pozostała ludność polska w dniu 5 lutego 1945 roku
organizuje milicję cywilną celem utrzymania ładu i porządku. W szkole została
umieszczona komendantura radziecka, która przejęła w swe ręce całą
organizację życia. Uruchamia się gospodarka rybna, gorzelnia oraz zostaje
zabezpieczony majątek trwały i inwentarz żywy pozostawiony we wsi. Od 1
kwietnia 1945 roku zaczęła napływać do wsi ludność z Centralnej Polski a
następnie z terenów Ukrainy, Lubelskiego, Litwy, Polesia, rzeszowskiego i
kieleckiego obejmując gospodarstwa przydzielone przez delegaturę radziecką.
Dnia 29 kwietnia 1945 roku zostaje wybrany pierwszy sołtys wsi. Zostaje nim
Michał Dziaszyk. Dzięki jego usilnym staraniom w dniu 8 lipca 1945 roku
zostaje skierowany do Lginia nauczyciel—Józef Kostański, który zaczął
organizować SZKOŁĘ.
Kontakt:
Sołtys—Lgiń 24—540-03-15
Ochotnicza
Straż Pożarna—Lgiń 20—
540-03-15
Szkoła Podstawowa—Lgiń 6 —540-03-21
Sklep spożywczy—Lgiń
24a—540-03-79
Policja Wschowa—540-17-01(997-alarmowy)
Informacja PKP Wschowa---540-23-82
-Informacja PKS Wschowa---540-26-51
Urząd Miasta i
Gminy Wschowa—540-24-26 www.gim1.wschowa.pl
Strona
główna
Nasze klasy Z życia szkoły Baza turystyczna Edukacyjne linki Strony nauczycieli Kontakt